Amathaka nowana
Door: Regina
Blijf op de hoogte en volg Regina
15 Juli 2013 | Sri Lanka, Padeniya
5.00 uur en de wekker ging weer (zucht). Ik kon mijn ogen gewoon niet open krijgen en dan nog niets te hebben gezegd over mijn rug. Als je chronische nek en rug klachten wilt krijgen, ga naar Sri Lanka daar krijg je ze gratis en voor niets bij je hotelovernachting. Na mezelf uit bed te hebben gesleept en aangekleed, gingen we op pad naar de receptie. We waren de deur nog niet uit of er was een oorverdovend verschrikkelijk geluid, wat mij de stuipen op het lijf joeg. Ik keek omhoog en daar stond een grote groene moskee boven onze hotelkamer. Ook goedemorgen. Bij de receptie aangekomen zijn we in de taxi gestapt op weg naar world's end. Anderhalf uur verder stond ik ingepakt als een eskimo op een berg in de mist. Yeah, het kan niet beter. :S Om het warm te krijgen zijn we maar snel begonnen met lopen. Gedurende de beklimming ging de mist weg en liet het zonnetje zichzelf af en toe zien. We kwamen hoger en hoger, het uitzicht werd mooier en mooier, de padden steeds avontuurlijker en daar was dan, world's end. Wat een adembenemend mooi uitzicht was het hier. Je zag de bergen, een rivier meanderend in het land en op de op de achtergrond het geluid van verschillende soorten vogels, aapjes en andere dieren. Zo mooi en zo rustgevend te gelijk. Na weer als een echte toerist dit mooie plaatje meerdere malen te hebben vastgelegd gingen we verder met onze tocht. We gingen weer het bos in en na een glijdend, glibberend, veel moeite hebben moeten doen om beneden te komen waren we bij de bakkers falls. Wat een gave waterval is dat!! Na hier een tijdje te hebben uitgerust moesten we weer omhoog. Dit was een gevalletje van makkelijker gezegd dan gedaan. Al glibberend, klauterend, handen en voeten werk, kwamen we boven. Het laatste stukje van de tocht was ook weer super mooi. In de bus terug hebben we ook weer onze ogen uitgekeken over de vele theeplantages en de mensen die er op werken. Wat een rotwerk moeten deze mensen doen. Na te hebben geluncht, hebben we onze spullen gepakt en zijn we op weg gegaan naar Nuwara Eliya. Tijdens de rit er naar toe, werd het kouder en kouder. Steeds meer kleren trok ik aan en uiteindelijk begon het ook nog is te regenen, maar hou maar dat ik het warm kreeg. Het was hier namelijk 10 graden en is het koudste plaatje in Sri Lanka. Niet gek als je natuurlijk naar klein Engeland gaat (zo noemen ze Nuwara Eliya ook wel). In dit kleine super schattige ook weer sprookjesachtige plaatsje te zijn aangekomen zijn we opzoek gegaan naar een hotel. Na de bedden te hebben gezien bij een oud ingericht hotel waren we voorkocht. Grote dikke, zachte matrassen, hier konden we gewoon weg geen nee opzeggen. Onze ruggen hadden het verdient om weer eens op een goed bed te slapen. Klein Engeland is echt een plaatsje zoals ik er hier nog geen 1 heb gezien, het is als of ik in oude engelse film loop en terug in de tijd ben gegaan. Het enige wat er niet bij paste waren de outfits die we aanhadden. Ze waren te modern voor dit plaatsje. Na lekkere hapjes te hebben ingeslagen hebben we een echte engelse high tea op bed gehouden in dit kleine Engeland.
De volgende ochtend heb ik ook weer sinds tijden uitgeslapen en ben dan ook niet wakker gemaakt door mijn ellendige wekker. Ein-de-lijk. Na alles te hebben ingepakt zijn we terug gegaan naar Kandy. Daar hebben we nog wat souveniertjes in geslagen. Na de souveniers inkopen zijn we bij de pizza hut gaan eten. Jammie! Na de pizza hut zijn we bij de kandy dance gaan kijken. En daar ging onze strakke planning de mist in. We waren een half uur te laat. Dan maar het laatste stukje zien van deze traditionele dans. Na afloop heb ik op de motor gezeten in de bus. Klinkt een beetje gek voor jullie maar hier zit de motor van de bus midden in bij de bestuurder met een kap er overheen en is afgezet met stangen. Eerst hingen Pamela en ik buiten de bus, want de bus was zo vol dat we moesten hangen aan de buitenkant. Toen kwam de bus chaffeur met het idee om mij, dus op die motor te zetten. Ik heb daar prima gezeten de rest van de reis, ondanks de vreemde blikken van de Sri Lankanen. Aangekomen thuis in HOH zijn we meteen begonnen met wassen, alles was zo vies.
Kan niks anders over dit land zeggen dan WAUW en alle andere woorden die daar bijpassen!!! Wat is het hier toch ontzettend mooi , maar soms ook echt heel onlogisch.
-
22 Juli 2013 - 23:51
Opa B:
Kom jij maar terug dan ga ik de verdere stage etc.
en uitstapjes wel maken dan zie ik ook nog eens wat, ik ben zo je weet nog nooit ergens geweest.
Ik heb Flip nog even gehad en na met mij uit te zijn geweest was hij doodmoe maar hij luistert heel
erg goed. Groetjes en nog veel plezier Opa Bl -
31 Juli 2013 - 20:06
Gerina:
Regina, het blijft genieten, die verhalen van jou. Alsof ik erbij ben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley