1001 Nacht

Na een nacht van slecht kunnen slapen en hoop gelach verder. Werden we wakker in Villa Kakelbont. Na een lekker ontbijt zijn we met de tuk-tuk naar Sigiryia gegaan. Al snel vroeg de tuk-tuk chauffeur of we zelf tuk-tuk wilden rijden. JA, natuurlijk wilde ik tuk-tuk rijden. Dus mocht we om de beurt een heel stuk rijden in de tuk-tuk. Wat was het leuk! Alleen het enige wat jammer was dat ik heel zachtjes moesten rijden en ik hou niet van zachtjes rijden. Iedere keer als ik naar zijn zin te hard ging zei die dat ik moest remmen. Maar ach hoe vet is om tuk-tuk te rijden. Na het ik rij zelf tuk-tuk avontuur zijn we opzoek gegaan naar een hostel. Na wat onderhandelingen hadden we leuk hostel. Spullen gedumpt, omgekleed en tas gepakt voor de beklimming. Onderweg kwamen we een gezellig terrasje tegen (gezellige terrasje zijn hier zeldzaam). Hier hebben we dan ook een heerlijke smoothie gedronken. Na de smoothie volgde nog een kokosnoot rotti met chocoladesaus en honing. Vervolgens zijn we bij een bedrijf en winkel in 1 terecht gekomen waar ze zelf hout bewerken en verkopen. We kregen een kleine workshop over het houtsnijden, bewerken en het maken van natuurlijke verf. Deze man had 1 glas water en kon met dat ene glas water alle kleuren van de regenboog krijgen. Door bijvoorbeeld limoen of bloem er bij te gooien en dan veranderde het glas weer in een andere kleur. Na de workshop zijn we in de winkel gaan kijken. Ik kon het niet laten om hier wat te kopen, dus ben ik nu een mooi bewerkt houten olifantje rijker. Hierna hadden we natuurlijk weer lekkere trek en zijn maar weer op hetzelfde (nog steeds gezellige) terras gaan zitten voor weer zo'n overheerlijke verse smoothie. Na de smoothie zijn we naar de rots gelopen. Bij de rots aangekomen kunnen we de hele entree niet vinden. Na het te hebben gevraagd aan een bewaker zijn we de door hem aangewezen kant op gegaan, maar we konden gewoon niet geloven dat het goed was. We liepen nu namelijk weer van de rots af. Onderweg kwamen we een stelletje tegen en konden het niet laten om het nog een keer te vragen en te checken of de bewaker wel gelijk had. De bewaker had inderdaad gelijk. Na een kaartje te hebben gekocht zijn we begonnen aan de klim. Eerst door het oude stad gedeelte met allemaal trapjes, vervolgens begon het echte werk. Hoe hoger we kwamen hoe mooier het uitzicht werd. Na verschillende foto's bovenop de rots te hebben gemaakt zijn we gaan wachten tot de zon onderging. Enige jammeren was dat we nog zo'n 2.5 uur moesten wachten op de zonsondergang. Gelukkig hadden we een overlevingspakket bij, waardoor het wachten wat lekkerder was. Op het eind kwamen nog twee Duitsers en een Chinees bij ons zitten. En zo hebben we met ze alle zitten wachten. Het moment was daar en de zon zou ondergaan, maar tegen die tijd was het zo bewolkt dat je niet echt meer een zonsondergang kon noemen. Dus zat er niks anders op dan de tocht weer naar beneden te maken. Gelukkig was de te behulpzame bewaker die we halverwege de al onze bodyguard noemde ook een tuk-tuk chauffeur. Hij dropte ons bij een restaurantje waar we wat hebben gegeten en bracht ons vervolgens naar het hostel toe. Daar hebben Pamela en ik nog een avondje gezeten met een paar super gezellige aangeschoten Engelsen. Waar natuurlijk ook weer een glaasje Arack bij hoorde. ;) De volgende ochtend hebben we de spullen gepakt, de Engelse gedag gezegd en zijn we naar ons favoriete terrasje gegaan om te ontbijten. Na een lekker ontbijten zijn we op de bus gestapt naar Dambulla en in Dambulla op de bus naar Kandy. Natuurlijk was het wel weer een bus met Airco. Hier was ook weer een min puntje aan vandaag de airco ging stuk waardoor er het een klein broeikastje werd daarbinnen. Ik was echt blij toen we in Kandy waren en ik de eerste paar stappen in de buitenlucht deed (nam voor keer de smok maar voor lief). Vervolgens zijn we op de tuk-tuk gestapt en zijn we naar de Saree Kingdom gegaan om een Sarie te kopen. Na veel stoffen te hebben gezien, wist ik dat ik een paarse wilde. De eerste die werd omgedaan was perfect. Dus ging deze mooie sarie met Regina mee naar huis. Pamela en Seline die konden het net als ik ook niet laten en die zijn dus ook een sarie rijker. Nu maar hopen dat ik snel een 1001 nacht feestje heb. Na de aanschaf zijn we naar huis gegaan.
Op naar de volgende dagen in het medical Center.