Into the jungle

Ons weekendje begon om half 8 zaterdag ochtend. Daar liepen we dan met onze rugzakken op, naar de bus die ons naar Kandy zou brengen. Aangekomen in Kandy hebben we weer een overlevingspakket gekocht om de 5 uur durende busreis te overleven naar Colombo. Gelukkig hoefde we niet lang te wachten of deAC bus vertrok al. Het pluspunt was dat het een lekker rustig busje was. Dus besloten we om ons zelf is gemakkelijk te maken en ons alle ruimte te geven die we nodig hadden. Ik had de hele achterbank voor mij alleen, waar ik dan ook echt goed gebruik van heb gemaakt. Wat als gevolg had dat ik twee uur van de wereld ben geweest. Zo lekker om lang uit te kunnen liggen en niet opgepropt te hoeven zitten. Na twee heerlijke uurtjes met ruimte, vond een meneer het leuk om mij gezelschap te komen geven op de achterbank.( Zucht) Daar ging mijn ruimte. Al snel daarna moest ik echt heel nodig naar de wc. Uitstappen was geen optie, dan maar ophouden. En dan ook nog eens die hobbelige wegen, die niet echt meewerkte ofzo. Aangekomen in Colombo ben ik dan ook als speer naar een wc (nouja wc, maak daar maar een gat van) gaan zoeken. Als ik ergens een hekel aan heb is het een gat in de grond als wc. Normaal zou ik het ophouden en net zo lang zoeken tot ik een gewone wc had gevonden, maar, Een mens met hoge nood gaat boven een gat hangen.. slik! Na het ik hang boven een vies gat avontuur hebben we het tweede, maar kleinere overlevingspakket gekocht voor de volgende 2 uur naar Bentota. We waren vroeg dus we konden nog kiezen waar we gingen zitten en al snel besloten we dat onze tassen ook echt samen een eigen stoel nodig hadden. Gelukkig maar dat we op tijd waren, want deze bus ging ook weer helemaal vol. Alleen vond de kaartjes-meneer het niet heel grappig dat onze rugzakken ook een stoel nodig hadden, dus vond hij het nodig dat we4 stoelen moesten betalen. Prima, dan betalen we dat toch even. Schilt dat het nog geen €1-, p.p. kost hier voor een stoel.
Wat is Colombo een andere niet passende stad vergeleken met de rest van Sri Lanka. Het is groot, lomp, westers en ongezellig. Na Colombo te hebben verlaten reden we langs de zee richting Bentota. De kaartjes-meneer zou zeggen waar we er uit moesten en dit deed hij dan ook heel vriendelijk. Het enige jammeren was dat hij ons er uitzetten een plaatsje voor Bentota. Dan maar weer de tuk-tuk en met de tuk-tuk langs de bakery. Vervolgens gingen we opzoek naar een hotelletje. We kwamen bij een heel gezellig knus hotelletje aan. Even de kamers bekijken en al snel keken Seline en ik elkaar aan. Dit wordt een duurder geintje dan normaal. En ja hoor, het was een duurder geintje dan normaal. Even onderhandelen en we hadden het ontbijt er al weer bij voor twee nachten en de prijs was gezakt. Nog steeds duurder dan normaal, maar voor twee goede nachten ( op een goed ogend dik matras) hadden we het over. Wij spullen gedumpt en zijn we onderweg gegaan naar de turtelfarm. Onderweg zag je resten staan van wat ooit huizen waren geweest, maar door het tsunami in 2004 met de grond gelijk zijn gemaakt. En dan word je toch wel even stil als je daar zo langs rijdt en wetende dat de golf hier nog is gebroken op het koraalrif en dat alles nog veel erger kon zijn. Veel is er al wel herbouwd, maar er wonen nog steeds mensen in zelfgemaakte houten huisje naast de fundering van wat ooit hun huis was. Echt een raar idee, dat de zee waar ik nu langs rij in een tuk-tuk, het leven voor deze mensen voorgoed heeft veranderd en dat de golven 10x zo groot waren als ik. Slik!
Op de turtelfarm kregen we een rondleiding. We mochten hier die super kleine schattige schildpadjes vasthouden. Die veel te stoer uit hun ogen kijken voor het formaat wat ze hebben. Na de kleine mochten we ook een grote vasthouden. Op de terug weg kwamen we een lokale markt tegen. Waar We dan ook even hebben rond gesnuffeld. Na het groent, fruit, vis marktje zijn we naar een restaurantje aan het strand gegaan. Daar hebben we lekker Sri Lankaans gegeten. Na het eten zijn we op het strand aan een tafeltje beland. We zaten daar echt toppie! Palmbomen achter ons, de zee die we voor ons zagen en hoorde, voeten in het zand, kaarsje aan en een grote fles Arack op tafel. Nadat Pamela, een Sri Lankaan en ik met zijn drieën er voor hadden gezorgd dat de bodem van de fles zichtbaar was geworden. Hebben we nog heel wat afgelachen. We zijn zelfs toen nog bij de Sri Lankaanse versie van de Titanic geweest. (Te lang verhaal om uit te leggen, maar we zijn goed onze zaterdagavond doorgekomen.)
De volgende ochtend was ik al vroeg wakker. Dit omdat er een treinspoor achter onze kamer liep, waar ieder half uur een trein overheen denderden. Dit hadden ze toch echt niet vermeld!! Na het ontbijt stond onze nieuwe personal tuk-tuk chaffeur op ons te wachten. We gingen naar zijn huis toe waar zijn vriend op ons stond te wachten met een boot. Hup de boot in en varen met die handel, beetje bijkleuren en de schade beperken. Onderweg hebben we landmonitoren gespot en volgels. Die land monitoren leven niet zoals je zou verwachten alleen op het land, maar ze leven ook in het water. Dus de naam vind ik niet heel toepasselijk, maar dat terzijde. Onderweg hebben we ook nog een baby krokodil vastgehouden en toen gingen we de sprookjesachtige mangrove in. Na onze mooie maar vooral relaxte boottocht, hadden we nog meer zin in relaxen. Dan maar een typische Sri Lankaanse ayuveda massage uitproberen. Na de intake waren we er klaar voor, Tenminste dat dacht ik. Pamela en ik zaten in hetzelfde kamertje en werden van elkaar gescheiden door een gordijn of tenminste iets wat er op leek. De mevrouw vroeg of ik me uit wilde kleden, maar natuurlijk wil ik dat. Stond ik daar in mijn ondergoed te wachten op volgende instructies. Keek de mevrouw me raar aan en zei kleed je, je nog uit of niet? Ehh oké, SLIk. Stond ik daar poedel naakt! Kreeg gelukkig wel nog een groen tarzanslipje, die ik aan mocht doen. Na van het akward momentje te zijn bekomen lag ik te genieten van mijn voet en kuit massage. Maar plots uit het niets stond de dokter van de intake bij mij in de kamer, pardon! Voor ik ook maar iets kan zeggen had ik een naald in het midden van hoofd zitten. Ooohhh neej toch, wat is dit.... Ik schoot meteen in de stress naald-midden-op-mijn-hoofd, dat is voor mij iets te veel van het goeden, ben er namelijk niet zo dol op. Maar voor ik maar weer iets kon zeggen was ik zo weer een paar naalden rijker. Ik heb meteen een seintje naar Pam gegeven dat er zo 1 of andere gek je gaat gebruiken als of je een speldenkussen bent. Nadat mijn massage weer verder ging kon weer relaxen. Na een half uur werden de naalden er uitgehaald en begon het echte genieten weer. Na mijn benen was mijn rug aan de beurt, daarna de voorkant, daarna het gezicht en als afsluiter het hoofd. Tijdens de massage kwamen hele pannen met olie te pas. Toen ze klaar waren, wist ik dan ook hoe een vis zich zou moeten voelen. Ik glibberde van alle kanten, niks was niet glibberig. Na de massages moesten we naar een andere kamer. Ik zo snel als glibberend mogelijk was mijn handdoek gepakt en goed vastgehouden, terwijl ik glibberend naar de andere kamer ging. Stond ik daar oog in oog met een doodskist waar stoom uit kwam. Je meent toch niet dat ik daar in moet! Maar hoe erg ik ook hoopte dat ik daar niet in moest, moest ik daar toch in. Eenmaal daarin liggend met mijn hoofd eruit voelde ik me of dat ieder moment Hans klok kon binnen lopen om zijn goocheltruc met mij uit te voeren. Door de stoom werd ik alleen maar glibberiger en zag mijn thermometer alleen, maar op lopen. Langzaam maar zeker was dit visje gaar gestoomd. Als ze me er nu niet uithalen dan verbrand ik nog met de 44.9 graden in mijn doodskist. Na tien minuten mocht ik er dan ook uit. Ik wachtend tot de mevrouw me naar een douche zou brengen, in een kamer aangekomen was er vervolgens geen douche te bekennen. Hallo heb je mijn lichaam en mijn hoofd gezien!! Na het even netjes te hebben gevraagd of we een douche konden krijgen, was het antwoord nee. Je mag anderhalf uur niet douche. Dat schijnt namelijk goed voor je te zijn, heel logisch allemaal weer. Pamela kon dit niet helemaal hendelen en heeft dan ook het eerst komende half uur haar frustraties geuit. Na ons tig keer te hebben afgedroogd, hebben we ons maar aangekleed. Eenmaal aangekleed kregen we een te gezond kopje thee voorgeschoteld die ik dan ook maar in 1x achter over heb gegooid om niet al te veel te proeven.
Na deze bijzondere lekkere massage zijn we naar het hotel gegaan om te lunchen. Na de lunch ben ik ook meteen onder de douche gesprongen. Zo lekker! Na de verfrissende douche en een optut sessie verder, zijn we naar dezelfde strandtent gegaan als gisteren. Hier stond onze behulpzame Sri Lankaanse vriend weer voor ons klaar. Na van het mooie uitzicht en de sunset te hebben genoten. Zijn we lekker gaan eten. Na een gezellig avondje gingen we terug naar het hotel. Daar was het tot mijn verbazing nog best druk en niet zo uitgestorven als de avond er voor. Al snel werden we uitgenodigd door Sri lankanen om het typische Sri Lankaanse spel caram te spelen. Al snel werd spel door mij omgedoopt als sjoelenpoolen. Het is namelijk een combi van deze twee. Wat een geniaal spel is dat!! We zaten ook deze avond aan de drank, wat mij spelvaardigheden niet bepaald bevorderden, maar dat mocht de pret niet deeren. De planning was om op tijd naar bed te gaan, maar dat was met de uitnodiging van onze sjoelenpool vrienden in duigen gevallen. Toen ik die nacht mijn bedje zag, was ik heel snel naar dromenland vertrokken.
De volgende ochtend maakte de treinen me dan ook weer wakker. Na het ontbijt was het tijd om uit te checken. Dit ging ook niet zonder slag of stoot. De mevrouw die Seline's paspoort had was er niet. Jah dan hebben we dus een probleem, want wij willen nu graag weg met paspoort, want anders missen we de bus. De mevrouw werd opgebeld of ze nu meteen wilde komen, maar die moest met het openbaar vervoer komen en dat is niet altijd even snel zo als we inmiddels hebben ondervonden. Na een beetje zeuren, kwam de gereedschapskist kist erbij en der werd waar wij bij waren de kluis opgebroken. En daar was Seline's paspoort. Nu de rekening betalen, maar tot onze verbazing stond de lunch er niet bij van gisterenmiddag. (Vergeten waarschijnlijk) Zelf vonden we ook dat we die niet hoefde te betalen als compensatie van het spoor en de wachttijd tot we weg konden. Mondje dicht en gaan naar de AC bus. We zijn toen van Bentota naar Maunt Lavinia gegaan. Daar hebben we een lekker vers sapje op bij een bekend duur hotel genaamd, hoe kan het ook anders; Maunt Lavinia hotel. Het uitzicht was ook hier weer prachtig, je kon zo over de zee kijken en je zag de skyline van Colombo. Na het hotel zijn we in de tuk-tuk gestapt naar Colombo. In Colombo was er weer een zoektocht van welke bus moeten we hebben. Eenmaal in de goede bus ging onze reis naar Kegalle. In Kegalle aangekomen hebben we tuk-tuk gepakt naar de millennium foundation. Na ons hier te hebben omgekleed stonden we oog in oog met de olifanten. Na heel even wachten waren we aan de buurt voor het ritje op de olifant. Spannend.. En wat zijn die beesten groot!! Ergens vond ik het ook wel zielig, al die olifanten hadden kettingen om hun poten. Maar daar kwam onze olifant, hup er op en gaan met die banaan. Wat was het leuk door zo boven op de olifant. Onze olifant had alleen een tik om constant de berghelling op te gaan om eten te pakken, dus dat maakte het ritje nog een stuk leuker. Na het olifant rijden gingen we naar de rivier. Daar stapte we af en mocht we de olifant een wasbeurt geven. Na het wassen mochten we op de olifant springen voor een echte olifanten douche. Zo gaaf dit! Na de olifanten douche zijn we onder de gewone douche gesprongen. Voor dat we onder de douche stonden, stond de olifantenman met zijn handje open. Wat denkt hij zelf..... Als je ergens entree voor betaald hoef je zo iemand ook geen fooi tegen. Misschien zo je het doen, maar dan moet die vent toch niet de hele tijd als een zure pruim naar je kijken? Na dat we in dezelfde tuk-tuk waren gestapt als die ons bracht zijn we naar een kruidentuin gereden. Naar de kruidentuin toe mocht ik mijn tuk-tuk skills weer uit de kast halen, want het was weer tijd voor tuk-tuk rijden. Eenmaal veilig aangekomen hebben we een rondleiding gekregen. Die man had echt ze verkooppraatjes uit zijn hoofd geleerd, waardoor het er niet veel leuker op werd. We waren daar rond de 2 cruciale muggen uren, maar ze hadden natuurlijk ook iets in hun tuin wat tegen de muggen hielp. Hup smeren dan maar. Alleen had ik niet het idee en de andere met mij, dat het de muggen weghield. Voor ons gevoel trokken we ze juist meer aan dan ooit te voren. Na de nodige muggenbulten rijker zijn we op de bus gestapt naar Kandy. Daar hebben we nog bij de Sriram een lekkere papadosa met kip gegeten en toen lekker naar huis. Onderweg hebben we alle foto's bekeken en film. Binnen een half uur waren we gewoon van Kandy in Digana! Nieuw record. Vaker rond een uurtje of 8 s' avonds reizen.
Super leuk om jullie leuke en lieve reacties te lezen!!